[Inne] - Podsumowanie roku 2018

Drodzy Animaniacy! Kończymy rok 2018 bez łez i jęków rozpaczy oraz powoli zaczynamy 2019, który miejmy nadzieję okaże się znacznie lepszy w nadchodzących sezonach. Czekając niecierpliwie na sezon zimowy oraz na długo oczekiwane kontynuacje, podsumujmy po oraz ostatni poprzedni rok, który zapewnił nam sporo zabawy!

Najlepsze anime

Według Powie: Violet Evergarden

Szok, prawda? NIKT się nie spodziewał, że Violet może okazać się najlepszą serią roku! Przecież to takie brzydkie, nijakie i bezemocjonalne... Ale dobra, skończmy żarty i ironie. Od kiedy zimą pojawiła się niniejsza seria, wszyscy mieli wysokie oczekiwania, a jak wiadomo często nie można sprostać wymaganiom widzów. Jednak Violet się to udało i to z przytupem, ponieważ po niej w 2018 roku nie pojawiła się żadna seria, która mogłaby jej dorównać. To właśnie na niej najbardziej się wzruszałam, płakałam, śmiałam i kibicowałam cudom, które niestety się tutaj nie zdarzały. Przepiękna graficznie, ze wspaniale przemyślaną fabułą oraz cudowną bohaterką. Violet Evergarden to perła wśród anime!

Wyróżnione:

• Sora Yori mo Tooi Basho
• Wotaku ni Koi wa Muzukashii
• Golden Kamuy
• Grand Blue
• Tensei shitara Slime Datta Ken

Największe niewypały

Ito Junji: Collection

Wiecie, jak to jest z kiczem - są osoby, które za nim przepadają i kochają taką szmirę albo są osoby, które wymagają czegoś więcej. Tak to jest z Junji Ito, a ja należę do osób, które od horroru chcą coś lepszego niż kategorię B. Zawiodłam się po całości na historiach "Japońskiego Mistrza Horrorów".

 Dorei-ku The Animation

Jak wspominałam przy podsumowaniu sezonu wiosennego, chciałam o Dorei-ku jak najszybciej zapomnieć. Wymazać z pamięci irytujących bohaterów z budyniem zamiast mózgów oraz tę fabularną beznadzieję. Zgiń, przepadnij żałosna serio!

3D Kanojo: Real Girl

Kiedy myślisz sobie, że szykuje się dobry romans, a w zasadzie dostajesz schematyczną, irytującą i nudną historię, która nie ma nic ciekawego do zaoferowania.

Isekai Maou to Shoukan Shoujo no Dorei Majutsu

Jeśli cycki i harem to jest to, co kochacie w isekaiach - śmiało stawiajcie tę serię na piedestałach. Jeśli wymagacie coś więcej w anime niż głupkowaty fanserwis - omijajcie niniejszy chłam szerokim łukiem.

Happy Sugar Life

Ach te patologie, zwyrodnienia i pedofilstwo... A zapowiadała się taka ładna psychologiczna seria z yandere. Więcej o Happy Sugar Life możecie poczytać tutaj: (klik!).

Tokyo Ghoul:re 2

Ten moment, kiedy tak bardzo chcesz wierzyć, że jedna z twoich ulubionych serii zostanie dobrze zekranizowana... Kiedy pragniesz, by Kaneki dostał coś znacznie lepszego niż tak słabą produkcję... Lecz nie, rzeczywistość daje ci kopniaka w żebra jak Nishiki biednemu Hide i wpadasz w końskie łajno, jakim jest TG:re 2.

Najlepszy opening

Według Powie: Nanatsu no Taizai Imashime no Fukkatsu OP1

W tym roku pojawiło się naprawdę wiele dobrych openingów, które wciąż słucham na okrągło, dlatego ciężko było wybrać ten jeden jedyny. O swoje pierwszeństwo walczyły głównie op z Overlorda, TG:re oraz Nanatsu no Taizai. I tak zasadniczo wyśpiewali sobie drogę do mojego serca FLOW oraz Granrodeo. DUET WSZECH CZASÓW, AMEN! Bądźmy wdzięczni za ich współpracę.

Wyróżnione:

• Boku no Hero Academia 3 OP1
• Gaikotsu Shotenin Honda-san
• Ito Junji: Collection
• Kokkoku
• Kakuriyo Yadomeshi OP2
• Golden Kamuy
• Goblin Slayer
• Banana Fish OP1
• Black Clover OP3
• Black Clover OP 4
• Tokyo Ghoul:re
• Tokyo Ghoul: re 2
• Overlord II
• Overlord III
• Nanatsu no Taizai Imashime no Fukkatsu OP2

Najlepszy ending

Według Powie: B: The Beginning

Przez większą część tego roku moim faworytem była Aimer i jej piosenka w Koi wa Ameagari no You ni, która poruszała we mnie te najdelikatniejsze struny, lecz później usłyszałam The Perfect World w wykonaniu Marty'ego Friedmana i przepadłam. Nie dość, że sam tekst wydaje się jak nie z tego świata, to do tego zmieniający się co chwilę rytm muzyki jest powalający. "No one never make it better/ No one ever lives forever... Someday I will be gone to somewhere we all belong..." - krzyk i zachwyt!

Wyróżnione:

• Koi wa Ameagari no You ni
• Devils Line
• Tokyo Ghoul:re
• Hisone to Maso-tan
• Overlord II
• Overlrd III

Najlepszy soundtrack

Według Powie: Devilman: Crybaby

Postanowiłam w tym roku dodać kategorię dotyczącą muzyki, a dokładniej najlepszy soundtrack, bo jakby na to nie patrzeć wśród tych wszystkich serii, których muzyka nie rzuca się w uszy, zdarzają się anime z charakterystycznymi OST-ami. W 2018 roku był to soundtrack z Devilman:Crybaby. Z mrocznymi, psychodelicznymi, epickimi i poruszającymi utworami, których nie dało się nie zauważyć podczas oglądania. Do tego sprawa z japońskim rapem, o którym wspominałam w recenzji (klik!).

Najlepszy bohater

Według Powie: Saichi Sugimoto

Ach, ten Sugimoto o wielu twarzach... Jego wyczyny ogląda się z uśmiechem na ustach - reakcje na nowe potrawy, zachowywanie się względem Asirpy oraz obcych, czy też świadome zgrywanie głupka. O Nieśmiertelnym Sugimoto można powiedzieć wiele: nieustraszony wojownik, szczęściarz, cudowny opiekun swoich przyjaciół, czy też przerażający wróg. Tak się tworzy interesujące postacie i legendy w japońskiej popkulturze!

Wyróżnione:

• Violet Evergarden
• Saiki Kusuo
• Momonga
• Asirpa
• Haiji Kiyose
• Rimuru Tempest
• Sakuta Azusagawa

Najlepsza grafika

Według Powie: Violet Evergarden

Myślę, że jak w przypadku najlepszej serii, tak tutaj wybór był oczywisty. Grafika w wykonaniu Kyoto Animation jest zjawiskowa, wyjątkowa i udana pod każdym względem, a Violet to jedna z najpiękniejszych (jeśli nie najpiękniejsza) seria, jaką kiedykolwiek w życiu widziałam. Poproszę więcej takiej dokładności w szczegółach i zadbania o ogólne wartości estetyczne jak w przypadku niniejszej serii.

Wyróżnione:

• Quan Zhi Gao Shou: Tebie Pian
• Irozuku Sekai no Ashita kara

Najlepszy ship

Według Powie: Violet x Gilbert

Kto nie płakał nad wątkiem Violet i Gilberta? Chyba tylko ci, co mają skamielinę w piersi. Lecz nie myślcie sobie, że wybrałam ich z litości! O nie, moi mili, ship Violet i Gilberta to jest ship, który powinno się doceniać ze względu na subtelność. Choć mało jest między bohaterami powiedziane i teoretycznie wiemy, że kończy się tragicznie, wciąż wierzymy w ten ship. Wierzymy w jego prawdziwość, szczerość i słowa "Kocham cię", które w wielu seriach stają się wyświechtanymi tekstami. Tutaj "miłość" nabiera głębszego znaczenia, tym bardziej, że Violet na własną rękę próbuje się dowiedzieć, czym tak właściwie jest to uczucie. Piękny wątek, godzien łez i dodam jedynie, że należę do osób, które wierzą w ich zasłużone szczęśliwe zakończenie.

Wyróżnione:

• Yuuki x Tsukasa
• Tanigaki x Inkarmat
• Hirotaka x Narumi
• Ban x Elaine
• Asirpa x Sugimoto
• Sakuta x Mai

Animaniaczki w liczbach

W 2018 opublikowałyśmy: 34 posty.
W tym było to: 16 recenzji anime.
3 recenzji mang.
oraz 14 postów z serii "Inne".
Najwięcej wyświetleń zdobyła recenzja anime Devilman: Crybaby.

Słowem podsumowania

[Powie]: Ten rok nie był zbyt udany - przyznaję bez bicia. Po zimie 2018 roku myślałam, że czekają nas naprawdę dobre serie, a w zasadzie potoczyło się to bez większych fajerwerków. Niewiele oglądałam, ponieważ mało anime interesowało mnie tematycznie. W sumie obejrzałam z tamtych bieżących sezonów 42 animce (licząc z OVA, ONA oraz Specialami). Sama nie jestem pewna czy to większy lub mniejszy wyczyn. Jednak z drugiej strony patrząc sprawa z mangami znacząco się poprawiła - czytałam dużo, szczególnie w wakacje, kiedy nie mogłam oglądać anime. Pochwalę się, że w rezultacie moja lista mang do przeczytania na MAL-u zmniejszyła się z ponad 600 do 270 (nie pytajcie dlaczego tak mało ich recenzowałam na blogu). Ponadto wciąż siedzę w Mystic Messengerze i zbieram klepsydry, by zacząć Another Story z V. A ponadto ponadto zagrałam w Doki Doki Literature Club - JUST MONIKA, okej? Tak więc oficjalnie kończę ten rok, łudząc się, że 2019 będzie lepszy. OBY BYŁ.

Życzymy Wam optymalnego 2019! (Po prostu wszyscy przeżyjmy ten rok z naszymi loli, husbandami, waifu, tsundere, yandere i kolekcją yaoi chowaną w szafie!)