[Inne] - Pierwsze wrażenia sezonu zimowego 2017

Trochę spóźnione, trochę jednostronne, ale w końcu gotowe: Pierwsze wrażenia zimowego sezonu, który niestety nie jest, aż tak ekscytujący jak poprzedni. Znalazło się bardzo mało serii, które zwróciłyby moją uwagę i sprawiły, że nie mogę oderwać się od ekranu, dlatego przedstawiam jedynie sześć anime i od razu dodam, że Ao no Exorcist 2 jak i Nanbakę 2, dopiero będę ogarniać, więc... powiedzcie, co sądzicie o danych seriach, które są Waszymi faworytami oraz czy jest coś jeszcze na co powinnyśmy zwrócić uwagę :3!

Animce oglądane przez Powie [Ognista strzała-sama]:

ACCA: 13-ku Kansatsu-ka

Państwo Dowa jest podzielone na trzynaście niezależnych od siebie stanów, którymi zarządza jeden monarcha. Żeby w tak małym i niegdyś ogarniętym wojną państwie wszystko przebiegało jak należy, została przywołana organizacja o nazwie: Acca, której zadaniem jest strzeżenie ładu i porządku. Acca to policja, lekarze, straże pożarne, żołnierze i ci ze specjalnego departamentu, którzy pilnują wszystkich i wszystko. Jean Otus jest właśnie taką osobą, której zadaniem jest odwiedzanie poszczególnych stanów i sprawdzanie, czy tamtejsze siedziby Acca wykonują swoje zadania i czy przypadkiem nie są zamieszane w jakieś machlojki. Ogólna sytuacja trochę się komplikuje, kiedy Jean zostaje postrzegany jako jeden z ludzi, planujących przewrót w państwie...

Trochę trudno pisać o czym dokładnie jest Acca, bo w zasadzie niezbyt wiele dowiadujemy się w pierwszych odcinkach, ale jedno jest pewne: Madhouse znowu trafiło w serię, która jest ciekawa, tajemnicza i wydaje się ambitniejsza. Widać, że kreska nie jest dopracowana do perfekcji - co świadczy o tym, że studio nadal walczy z finansami - ale dzięki temu, że grafika sama w sobie jest specyficzna, to nie rzuca się to, aż tak w oczy. Historia z każdym odcinkiem rozkręca się, a na plus idzie także to, że manga jest skończona, więc wysoce prawdopodobne, że dostaniemy oryginalne zakończenie, bez żadnych niedopowiedzeń czy cięć w fabule (no chyba, że z winy mangi). Warto zajrzeć do Acci.

Kuzu no Honkai

Ona kocha nauczyciela. On jest zakochany w nauczycielce. Oboje wiedzą, że jest to miłość jednostronna, dlatego postanawiają pójść razem w układ: będą udawać, że są w związku, żeby zapełnić tę samotną pustkę w sercach...

Jestem oczarowana tym z lekka dziwacznym romansem. Już po pierwszym odcinku miałam wrażenie, że jest to seria zupełnie inna niż dotychczasowe i szczerze jestem zdziwiona, że studio Lerche postanowiło przenieść tak brudny romans na ekrany domowe. Są tutaj chore relacje, bezwstydne obnażanie się, a do tego miłość jest tutaj pokazana jako coś destrukcyjnego - oczywiście podziwiam wszystkie elementy, szczególnie te chwile, kiedy bohaterowie czują się samotni i ta samotność wpływa wręcz depresyjnie na widza. Zapowiada się naprawdę coś wyjątkowego - jedna z lepszych serii tego sezonu.

Little Witch Academia (TV)

W dzieciństwie Akko podziwiała czarownicę Chariot, która swoim występem i słowami, że każdy może używać magii, zachęciła naszą główną bohaterkę do wstąpienia do Akademii Luna Nova, gdzie pragnie pójść ścieżką swojej idolki. Oczywiście droga jest pełna wyboi, zakrętów i wielu czających się niebezpieczeństw, szczególnie dla młodej, zwyczajnej dziewczynki, która nie ma magicznych korzeni i raczej nie wykazuje się magicznymi zdolnościami... Czy posiadanie serca wypełnionego wiarą wystarczy, by Akko mogła spełnić swoje marzenia?

Na tę serię najbardziej nakręcił mnie youtuber Buki, który tak się zachwycał nadchodzącą historią o nastoletniej czarownicy, że sama zaczęłam wierzyć, że to będzie dobre show. Pierwsze skojarzenia wiązały się z Sabriną nastoletnią czarownicą, ale już przy drugim odcinku widać było, że te dwie serie nie mają ze sobą prawie nic wspólnego. Nie wiem czy ktoś kojarzy jak pisałam, że nie lubię w bieżących sezonach oglądania dwudziestoodcinkowych anime, po prostu strasznie irytuje mnie czas oczekiwania na kolejne odcinki, a dwadzieścia parę tygodni to jednak sporo czasu do irytacji... Ale jak widać zabrałam się za Little Witch Academia i raczej nie mam zamiaru przerwać, bo przede wszystkim: mam ubaw. Owszem, jest sporo rzeczy do przewidzenia i widać, że jest to widowisko dla młodszych widzów, ale mi się podoba, bo śmieszy. (Chyba nie muszę wspominać, że odcinek nawiązujący do Zmierzchu podbił całkowicie moje serce).

Masamune-kun no Revenge

Masamune chce się zemścić. I to na nie byle kim, bo na najpiękniejszej dziewczynie w szkole, która znana jest z tego, że upokarza każdego chłopaka, który chce się z nią omówić. Powód? W dzieciństwie był gruby i dziewczyna zraniła jego uczucia. Tak mu to siadło na psychice, że postanowił się zmienić - wyprzystojniał, nabrał męskich zgrabnych kształtów, stał się czarujący, a w nauce nikt mu nie dorównywał. Teraz czas na zemstę. A jak ma wyglądać? Otóż, najpierw rozkochać w sobie obiekt zemsty, a następnie zranić jej uczucia - byleby jak najmocniej zabolało. Czy się uda?

Pamiętajmy, że jest to romans i już po samym opisie można spodziewać się, że owszem, Masamune będzie dążył do zemsty, ale i tak skończy się to na tym, że oboje się pokochają. Idę o zakład, że tak będzie! Przez to, że potencjalnie wiem jak to się skończy, plus to, że główna bohaterka jest wredną, irytującą małpą nie mam ochoty oglądać tego anime. Jedyne, co jest ciekawe, to Masamune i jego planowanie zemsty, ale wychodzi mu to tak nieporadnie, że nie pozostaje mi nic innego jak głębokie westchnięcie i zastanowienie się: czy powinnam dalej się męczyć nad serią czy bez litości ją porzucić. Te dylematy! (Ogólnie polecam bardziej Kuzu no Honkai).

Yami Shibai 4

Pierwszy sezon był w porządku - straszny, trzymający w napięciu. Drugi stał się parodią straszności. A trzeci to już całkowita pomyłka. Idąc skalą spadkową, można by przypuszczać, że czwarty okaże się gniotem i... poniekąd tak jest. Historie nie mają w sobie żadnego uroku, nie straszą i raczej nie zapowiada się nic odkrywczego. Oglądam tylko ze względu na to, że odcinki trwają niecałe pięć minut.

Youjo Senki

Wyobraźmy sobie świat na miarę I, ewentualnie II wojny światowej, gdzie pewne biedne Imperium próbuje obronić się przed napastnikami, złymi obcokrajowcami. Dodajmy do tego magię i magiczne maszyny i wymieszajmy z jednym, bardzo kluczowym składnikiem: małą blondyneczką, która budzi powszechny respekt i strach wśród całej rasy ludzkiej. Kim ona jest? Skąd bierze takie pokłady magii? Jaki jest jej pierwotny cel? Otóż, Tanya Degurechaff jest złem wcielonym. Nie dajcie się nabrać na tę piękną twarzyczkę, na te niebieskie oczęta, bo kiedy staniecie na drodze Tanyi, ona z dziką rozkoszą Was zniszczy. Póki co, Youjo Senki okazuje się najlepszą serią tego sezonu i choć majaczy mi z tyłu głowy myśl, że nawiązuje do nazizmu, to nie zmienia to faktu, że ta mała diablica oraz jej perypetie zapewniają wiele rozrywki.