[Inne] - Podsumowanie sezonu zimowego 2018

Kolejna zima za nami! Żegnamy mrozy oraz śnieg, którego prawie wcale nie było, żegnamy ciepłe płaszcze i puchowe kurtki - tęsknić za waszą niewygodą nie będziemy, a nade wszystko kończymy z sezonem zimowym 2018. Mówimy mu: było fajnie, łzawo i zaskakująco, ale czas to skończyć. Raz a porządnie.

Najlepsze anime

Według Powie [Ognista strzała-sama]: Violet Evergarden

Przy pierwszych wrażeniach moimi faworytami była Violet Evergarden oraz Sora Yori mo Tooi Basho. Serię o dziewczynkach wyruszających na Antarktydę uznaję za naprawdę udaną i wyjątkową - wiele się można z niej nauczyć, a także wybitnie uśmiać i powzruszać. Jeśli jeszcze do niej nie zajrzeliście - naprawcie to i odpalcie natychmiast pierwszy odcinek. Lecz jak można zauważyć Antarktyda nie wygrywa kategorii najlepszego anime, ponieważ bezkonkurencyjną produkcją jest  w tym przypadku Violet Evergarden. Długo wyczekiwana, nie bez przyczyny wielce wychwalana i graficznie przepiękna seria o dziewczynie piszącej listy i próbującej zrozumieć słowa: "Kocham cię". Można by pomyśleć, że szał na Violet jest zbyt przesadzony, że nie sprosta oczekiwaniom wielu otaku, dlatego od razu mówię, że nieważne jak dużo oczekujecie, Violet temu sprosta. A nawet zaskoczy swoją epickością. Już nie mówię o pięknej kresce, ale o samej fabule i bohaterce - i jedno, i drugie rozrywa serce widza i skleja je na nowo. Nie jestem w stanie zliczyć, na ilu odcinkach płakałam (o wiele za często), ani na ilu zostałam poruszona mądrościami oraz dramatem ludzkich losów. Violet Evergarden zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie i bez wątpienia powinna zostać zaliczona do grona najlepszych anime wszech czasów. Jeśli nie wierzycie - przekonajcie się sami.

Najsłabsze anime

Według Powie [Ognista strzała-sama]: Ito Junji: Collection

Oficjalnie straciłam nadzieję na to, że jakiekolwiek studio będzie w stanie wyprodukować naprawdę dobry animowany horror. Tak, nie ma co się łudzić - od kilku lat Japończycy nie raczą nas żadnym strasznym seanse, nawet sławny Junji Ito nie ratuje sytuacji. Słyszałam sporo o Mistrzu Japońskich Horrorów i jego mangach mrożących krew w żyłach. Dlatego przed obejrzeniem anime myślałam sobie: "Dobra, zobaczmy, co też niepokojącego wymyślił". I tak po skonsumowaniu niestrawnych dwunastu odcinków, zamiast podziwu, jestem w stanie jedynie stwierdzić: "Tego się nie da oglądać". Nie w tym sensie, że jest tak straszno, że aż się bałam patrzeć na poszczególne historie, lecz po prostu jest tak żałośnie i nudno, że aż się odechciewa oglądania po trzech odcinkach. Zdarzyły się opowieści, które miały w sobie to coś, co przyciągało swoją tajemnicą, przykładowo o tym pięknym mężczyźnie, który przepowiadał na skrzyżowaniu ulic albo o przypadku faceta, który jak spał to się starzał. Jednak głównie historie wywoływały we mnie obrzydzenie, irytację, a także nieograniczone znużenie (odcinki z Soichim uważam za najgorsze). Bohaterowie bez wyjątku wydawali się płascy, nijacy i skrajnie głupi - albo miało się do nich obojętny stosunek, albo wkurzali swoim irracjonalnym zachowaniem. Grafika średnia z wieloma kalectwami i tylko muzyka, a dokładniej opening, jest godny uwagi i pochwały. Ogólnie Ito Junji: Collection zostawił po sobie nieprzyjemny posmak i nie zachęcił do czytania mang Mistrza Japońskiego Horroru.

Najlepszy opening

Według Powie [Ognista strzała-sama]: Ito Junji: Collection

Przed chwilą wygwizdałam serię, a teraz się okazuje, że posiada najlepszy opening w całym sezonie (o ironio!). Tak jak wcześniej o THE PINBALLS nie słyszałam, tak od usłyszenia w pierwszym odcinku cudownego głosu wokalisty, nie mogę się doczekać, aż zaśpiewają także do innych anime. Piosenka idealnie wpasowuje się w horrorystyczny klimat, który miała nam zapewnić cała seria, i pozostawia widza z przyjemnymi ciarkami na skórze. Do wyróżnionych openingów zaliczyłabym "Flashback" z Kokkoku (niestety serii nie oglądałam, ale w piosence zakochałam się od pierwszego odsłuchania), "Slide Ride" z Death March (ciekawie skonstruowany utwór, jakby pozlepiany z różnych stylów), Overlord II i "GO CRY GO" (wspaniały OxT, który nie zawodzi) i oczywiście Devilman: Crybaby "Man Human" (prosty, acz z charakterem).

"Shichiten Battou no Blues" by THE PINBALLS

Najlepszy ending

Według Powie [Ognista strzała-sama]: Koi wa Ameagari no You ni

Aimer jest dla mnie jednym z żeńskich guru japońskiej muzyki. Jej głosu nie da się pomylić z żadnym innym i zawsze gdy ją słyszę, czuję zachwyt ponad wszystko. Kocham w jej wykonaniu ending z Zankyou no Terror oraz z Koutetsujo no Kabaneri. W tym sezonie również pokazała klasę przy melancholijnym ed z Koi wa Ameagari no You ni. Nie da się odsłuchać tego utworu z obojętnością. Przyjemne dla ucha okazały się również piosenki z Overlorda II (MYTH & ROID i jej miłosna pieśń jak zwykle cudna) oraz z Devilman: Crybaby (co tu dużo gadać: najlepszy soundtrack tej zimy).

"Ref:rain" by Aimer

Najlepszy bohater

Według Powie [Ognista strzała-sama]: Violet Evergarden

Jestem osobą, która nie znosi postaci nieokazujących emocji i zachowujących się jak roboty/lalki, a jeśli przyjrzymy się Violet to ona zachowuje się w ten sposób przez połowę odcinków. Jednak tak jak przypadki z innych anime wydają się absurdalne, tak Violet ma logiczne i przykre usprawiedliwienie, które powoduje, że widz ją rozumie, współczuje jej i chce ją przytulić, nie powstrzymując się przed wylewaniem łez. Violet-lalka próbuje zrozumieć, czym są emocje, a także odkryć znaczenie słów: "Kocham cię". Szukając odpowiedzi i natrafiając na poszczególne osoby, sama zaczyna się zmieniać i dostrzegać, że ona również jest zdolna do uczuć. Właśnie ta jej wewnętrzna przemiana jest niesamowita i poruszająca, a kulminację tego wszystkiego (jej nieradzenia sobie z silnymi emocjami) można w szczególności zobaczyć w 9 epizodzie. Violet jak najbardziej zasługuje na miano najlepszej bohaterki.

Postaci wyróżnione:

• Saiki Kusuo z Saiki Kusuo no Psi nan 2
• Momonga z Overlord II
• Mii oraz Isao z Miira no Kaikata

Najbardziej irytujący bohater

Według Powie [Ognista strzała-sama]: Miki Makimura

O świętej Miki pisałam trochę w recenzji Devilman: Crybaby. Bohaterka tak dobra, że do rany przyłóż, patrząca na świat przez różowe okulary i dopatrująca się w każdym dobra (nieważne, że jakiś psychol zabija dzieci, Miki wie, że on tak naprawdę jest dobry i należy mu wybaczyć). To jest taki typ osoby, która po zmoknięciu przez ulewę właduje się do mieszkania starszego mężczyzny i wprosi mu się do łazienki, żeby się umyć. Typ osoby, która widząc krzywdę i niesprawiedliwość, napisze na Internecie poemat-opinię, ale sama nie dokona czynnego działania. Typ osoby, która traktuje swoją przyjaciółkę jak powietrze i zero, ale chce zbawiać cały świat. Proszę państwa! Oto Miki Makimura! Najgorsza shoujo stworzona tylko na potrzeby symbolizowania czystego dobra!

Najlepsza grafika

Według Powie [Ognista strzała-sama]: Violet Evergarden

Nie oszukujmy się - oczywistym jest, że Violet musiała wygrać w tej kategorii. Nawet gdyby ktoś mnie zapytał, gdzie była najlepsza grafika, uwzględniając wszystkie serie, jakie do tej pory widziałam, odpowiedziałabym bez wahania: Violet Evergarden. Kyoto Animation poszło na całość i stworzyło arcydzieło, które prawie w każdym detalu jest idealne. Dynamika, kolorystyka, emocje postaci, ruch powietrza i wody, kadrowanie... To wszystko tworzy magiczny klimat, niespotykany do tej pory w żadnej serii. Prawdziwa perła dla smakoszy obrazu.

Najsłabsza grafika

Według Powie [Ognista strzała-sama]: Ito Junji: Collection

Nie było tragicznie, ale da się zauważyć, że wielokrotnie Studio Deen nie radzi sobie z proporcjami postaci czy dynamiką. Jako że jest to "horror", mogli bardziej pobawić się się cieniowaniem czy efektami, które wywołałyby grozę. A tak, to w zasadzie otrzymujemy średniej jakości kreskę z wieloma potknięciami, która albo bawi swoją karykaturalnością, albo wywołuje obrzydzenie.

Podsumowanie

Według Powie [Ognista strzała-sama]:

Sezon zima 2018 okazał się całkiem... niezły. O WIELE lepszy niż jesienny 2017. Największą przyjemność przy oglądaniu sprawiła mi: Violet Evergarden (epickie anime!), Sora Yori mo Tooi Basho (najlepsza niespodzianka tego sezonu), Saiki Kusuo 2 (oczywista oczywistość, że to najlepsza komedia-parodia ever), Devilman: Crybaby (który zakończeniem i przesłaniem zostanie w mojej pamięci przez długi-długi czas), Miira no Kaikata (najsłodsza seria, jaką widziałam w życiu, nic tylko ochy i achy), Death March (bo nadal jestem zdania że wykoksowane postaci są moimi ulubieńcami) i Overlord II (trochę fabularnie nie porwało, ale sam fakt, że w końcu mogłam obejrzeć kontynuację sprawiło, że mój zachwyt nad tą serią nie zmalał). Koi wa Ameagari no You ni zapowiadało się romansem, ale w rezultacie okazało się bardziej okruchami życia z miłym przesłaniem. Seria idealna na zrelaksowanie się po ciężkim  dniu. Zawiodłam się na kontynuacji Dagashi Kashi, które przez pierwszą połowę męczyło i dopiero pod koniec rozkręciło się i pokazało w końcu coś nowego, świeżego... A kompletną porażką jest bez dwóch zdań Ito Junji: Collection. BADZIEWIE. Pod koniec też wspomnę o największym trollu tego sezonu, czyli Poputepipikku - nie wiem, co obejrzałam, ale moja paćka w głowie jest całkiem-całkiem zadowolona.

Żegnam sezon zimowy i z radością witam wiosenny, który już pokazał mi ciekawe i dobrze zapowiadające się serie oraz kontynuacje (chyba i tak wszyscy już wiedzą, że najlepszym anime wiosny 2018 będzie Mahou Shoujo Ore - hi hi hi).

• Violet Evergarden 10/10
• Mahoutsukai no Yome (kontynuowane z poprzedniego sezonu) 10/10
• Saiki Kusuo no Psi nan 2 8/10
• Sora Yori mo Tooi Basho 8/10
• Devilman: Crybaby 7/10
• Overlord II 7/10
• Miira no Kaikata 7/10
• Death March kara Hajimaru Isekai Kyousoukyoku 6/10
• Koi wa Ameagari no You ni 6/10
• Overlord: Ple Ple Pleiades 2 6/10
• Poputepipikku 5/10
• Dagashi Kashi 2 5/10
• Ito Junji: Collection 3/10

Według Puchie [Jellyfish-chan]:
Między pierwszymi wrażeniami a podsumowaniem udało mi się obejrzeć tylko dwie produkcje z tego sezonu. Niestety inne obowiązki uniemożliwiły mi poświęcenie czasu na japońską animację. Trzymam się nadziei, że sezon wiosenny będzie dla mnie łagodniejszy i znajdę więcej czasu na oglądanie anime (choć biorąc pod uwagę obronę, wątpię). Niemniej dwie produkcje, które udało mi się obejrzeć były fajne i będę je miło wspominać.

• Violet Evergarden 9/10
• Miira no Kaikata 7/10